مسأله بهداشت ودرمان ازمسائل بسیار مهمّ، در زندگی جانداران بویژه انسان است.
از این رو اسلام عزیز که دینی کامل و همه سونگر می باشد نیز به آن اهمیت داده و برای آن جایگاه خاصّی را در نظر گرفته است.
هر انسان آگاهی که به متون اسلامی نظر بیفکند، به اشاره های فراوانی در زمینه فوق برخورد می نماید که نشانگر دقت نظر اسلام نسبت به سلامتی جسم و روح انسان است. بنابراین، شناخت فرامین بهداشتی - درمانی اسلام و به کار بستن آنها انسان را از جسم و روحی توانا برخوردار می سازد و به آسانی می تواند مراحل تکامل الی اللَّه را طی نماید.

«طب» و اهمیّت طبابت از دیرباز و حتّی در صدر اسلام مورد توجّه بوده و دین اسلام نیز علوم پزشکی را ارج نهاده و برای آن اهمیّت فوق العاده ای قایل شده است.
تاریخ طب و پزشکی، فراز و نشیب های فراوانی داشته و دارد. ملتهای مختلف در پیشبرد و تکامل علوم پزشکی سهم و نقش بسزایی ایفا نموده اند؛ امّا هیچ ملتی به اندازه امّت اسلام به آن توجّه و عنایت ننموده است.
در پیشینه طب در اسلام، شخصیتهای بارزی پا به عرصه وجود نهاده و درخشیده اند؛ بزرگانی چون ابوعلی سینا، فارابی و دیگران که به سهم خود، تلاش و مجاهدت های فراوانی در بهبود وضع پزشکی و پیشرفت آن نموده اند.
تاریخ، گواه این مطلب است که اسلام و رجال ممتاز اسلامی، خدمات قابل توجه بسیاری به علوم پزشکی کرده اند تا جایی که مدعی امروز، یعنی غرب تا چندی پیش در دانشگاههای خود کتب پزشکی مسلمانان را تدریس می نمود.
کتب مسلمانان در علوم پزشکی، رقمی شایان ذکر است که نویسندگان آنها هر کدام به نوبه خود و در حدّ توان، در این زمینه قلم فرسایی نموده و این علم را رونق بخشیده اند که الحقّ قابل تحسین و تقدیر است.

قابل توجّه اینکه: علوم پزشکی در عصر حاضر، پیشرفت قابل ملاحظه ای نموده و این پیشرفت، قابل انکار نیست و طبق مدارک معتبر مذکور در این کتاب، می توان این نتیجه را به دست آورد که: نقش اسلام در این پیشرفت نقشی اساسی و غیرقابل انکار می باشد.
پایه گذاری مراکز درمانی و تأسیس دانشگاه های پزشکی به دست مسلمانان، گواه این حقیقت می باشد.